“In Nederland beseft men dat de manier waarop omgegaan wordt met de LHBTIQ+gemeenschap een belangrijke waardemeter is over hoe vrij een samenleving is. Het is belangrijk dat we dat als gemeenschap ieder jaar opnieuw benadrukken.” Dat zei Remy Bonny van het Belgische Forbidden Colours tijdens de 4 mei herdenking bij het Internationaal Homomonument Den Haag. Zijn organisatie zet zich internationaal in voor gelijke rechten van LHBTIQ+.

Ook Romke Verf van politienetwerk Roze in Blauw Den Haag en de Haagse wethouder Arjen Kapteins van Sociale Zaken en Werk spraken tijdens de herdenking, die voor het eerst sinds twee jaar weer fysiek bijgewoond kon worden. De herdenking is mede mogelijk gemaakt door de gemeente Den Haag en is terug te zien via: https://youtu.be/_fqjPSKFhIc

Bonny waarschuwde: “Al sinds 2012 trekken we als Europese LHBTIQ+ gemeenschap aan de alarmbel. Toen was de Russische LHBTIQ+gemeenschap als de kanarie in de koolmijn. Zij zijn door het regime van Poetin tot tweederangs burgers gemaakt. Inmiddels leven we in het meest volatiele en onveilige Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Waren we eerst als de kanarie in de koolmijn, nu moeten we uit die koolmijn zien te ontsnappen.”

Hij beschikt over aanwijzingen dat het regime van Poetin erop uit zou zijn om leiders van de LHBTIQ+ gemeenschap in Oekraïne uit te moorden, als zijn inval daar een succes wordt. Forbidden Colours heeft in samenwerking met partnerorganisaties al meer dan 500 LHBTIQ+ vluchtelingen uit de Oekraïne een veilig onderkomen kunnen geven. Ook heeft Forbidden Colours via contacten bij onder meer de Europese Commissie druk uitgeoefend op Oekraïense grenswachten om transvrouwen niet bij de grens tegen te houden, als die nog als man geregistreerd staan en alszodanig verplicht in Oekraïne zouden moeten blijven.

Wethouder Kapteijns vroeg in zijn bijdrage aandacht voor het belang van verdraagzaamheid in de eigen omgeving. Het meermaals weghalen van de regenboogvlag uit het Haagse Huygenspark in de afgelopen maanden noemde hij: “Laf en verwerpelijk, maar ook een zwaktebod van wie weet dat zijn angst geen toekomst heeft.” Hij prees homo’s, lesbiennes, queers en anderen die zich niet langer laten intimideren door de haat, maar zich steeds meer manifesteren in de samenleving. “Als gemeente en gemeenschap laten we zien dat verdraagzaamheid overwint.”, aldus de wethouder.

Voorzitter Romke Verf verwees naar de oprichting van Roze in Blauw, inmiddels 25 jaar geleden: “Een netwerk als het onze blijft nodig, want diversiteit blijft altijd aandacht vragen.” Ook blikte hij terug op de rol van de Politie in de Tweede Wereldoorlog: “De bezetter rekende destijds in sterke mate op de medewerking van de politie. De keuzes die hierin helaas zijn gemaakt hebben in veel gevallen veel leed veroorzaakt onder diverse bevolkingsgroepen.” Hij stelt zichzelf dan ook regelmatig de vraag: Kan ik me nog vinden in de maatschappelijke opdracht van de politie in onze tijd? “Mijn antwoord is: Een politie die verbinding zoekt, opkomt voor gelijke rechten, die kwetsbaren beschermt, daar kan ik me als roze politieman in vinden. Dit werk wil ik blijven doen, waakzaam en dienstbaar aan de vrijheid bevochten door de mensen die we vandaag herdenken.”

Foto: Stichting Internationaal Homomonument Den Haag