- Wat is je naam en leeftijd?
Mijn naam is Tom en ik ben 36.
- Hoe lang ben jij al betrokken bij COC Haaglanden?
Ik ben als vrijwilliger bij COC Haaglanden begonnen, begin 2022, vlak nadat de COVID-19 lockdown voorbij was. Of was het 2021? Ik ben enigszins chronologisch gehandicapt.
En als student social work heb ik op 24-jarige leeftijd al contact gehad met de toenmalige maatschappelijk werker van het COC in verband met mijn onderzoek naar het belang van een veilig sociaal klimaat voor de ontwikkeling van de seksuele identiteit van “HoLeBi jongeren”, zoals dat toen nog werd genoemd. Verrassend genoeg… best belangrijk!
- Waarom ben jij lid bij COC Haaglanden/wat betekent COC Haaglanden voor jou?
Ik kende het lgbtqia+ landschap voornamelijk als een soort jachtterrein. Uitgaan of online met specifieke doelen en gedachten. Dat kan heel leuk zijn, maar ik werd ook nieuwsgierig naar een ander soort verbinding met mijn gemeenschap. Het COC voelde voor mij veel meer als een kans om mensen echt te leren kennen op een manier waarbij niet direct romantisch of seksueel contact werd verwacht.
Het COC is voor mij een gezellige plek en een safe space. Het is een ruimte om je authentieke zelf te zijn, vaste gezichten te leren kennen, maar ook met genoeg regelmaat nieuwe mensen te ontmoeten, ongeacht wat je aantrekkelijk vindt of hoe je jezelf identificeert.
- Wat doe jij bij COC Haaglanden? Bijv. Vrijwilliger, je gaat naar activiteiten en/of je komt vaak borrelen.
Toen ik me meldde met de wens om vrijwilligerswerk te doen, werden er heel wat mogelijkheden met me besproken. Onder andere communicatie en social media, voorlichting en barwerk. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de bar tijdens het eetcafé. De horeca is een oude liefde en een superfijne manier om laagdrempelig contact te maken met mensen. Ook buiten het vrijwilligerswerk om eet ik graag een hapje mee of kom borrelen op de vrijdagavond.
- Wat is het eerste wat je zou invoeren als je baas van de wereld zou zijn?
Ik zou wijzere mensen aanwijzen om mijn verantwoordelijkheden aan te delegeren. Ik ben blij geen keuzes voor anderen te moeten maken.
Als ik de mensheid zou kunnen sturen, dan zou ik dat graag doen in de richting van minder boosheid en oordeel. Diversiteit is toch juist iets om te vieren? Het zou maar een saaie boel zijn als iedereen hetzelfde in het leven staat. En als “anders” niet afdoet aan jou of jouw leven, dan snap ik al helemaal niet waarom je er oordeel over moet hebben of waarom je er boosheid bij moet voelen. Volgens mij is het leven veel mooier als je je tijd en energie besteedt aan positiviteit en het vieren van elkaars verschillen.
- Wat is het leukste cadeau dat je ooit hebt gekregen?
Hmmmm… goede vraag. Ik heb ooit een prachtige geïllustreerde versie gekregen van Charles Darwin’s “On the Origin of Species”. Op 7-jarige leeftijd was ik dolenthousiast over de SEGA 16 bit die ik voor mijn verjaardag kreeg. Maar ik denk toch, misschien wat zweverig, dat het mooiste cadeau de mensen zijn die me echt kennen en daar de waarde van zien zonder te wensen dat ik anders zou zijn.
- Als je naar een onbewoond eiland zou gaan voor de rest van je leven en je mocht maar 1 item meenemen, wat zou dat zijn (en waarom)?
Ik weet dat het voor de rest van m’n leven zou moeten zijn, maar mag ik toch een satelliettelefoon met een volle batterij? Dan kan ik toch proberen te ontsnappen. Of dan kan ik laten weten waar ik vast zit en kunnen mensen met enige regelmaat langskomen met verdere voorzieningen.
- Wat is de leukste vakantie die je ooit hebt gehad?
Oeh, ik ben dol op reizen! Ik heb in Ghana gewoond en ben daar nog een paar keer op vakantie geweest. Hong Kong vond ik geweldig door de prachtige mix tussen modern en traditioneel. Kaapstad vond ik een prachtige stad om te bezoeken. En afgelopen jaar heb ik Jamaica en Zuid-Korea mogen zien. Ik kan niet kiezen. Het leuke aan reizen en vakantie vind ik toch wel de kans om steeds veel nieuws te zien en te leren.
- Als je terug in de tijd zou kunnen gaan, wat voor advies zou je dan geven aan je jongere zelf?
Ik zou wel wat perspectief willen bieden. De eerste keer dat je in zak en as zit, heb je nog niet mogen ervaren dat je daar ook weer uit komt. Daarna leer en ervaar je pas echt dat er na dalen ook weer pieken komen. En als andere mensen dat aan je uitleggen komt dat nog niet binnen. Dat was mijn ervaring in ieder geval. Misschien is je toekomstige zelf de enige van wie je dat wel kunt aannemen? Aan de andere kant worden we door al onze ervaringen gevormd en ben ik blij met wie ik ben. Misschien is spreken zilver, maar zwijgen toch echt wel goud in dit geval?
10. Aan wie wil jij het stokje doorgeven?
Ik selecteer de enige echte Inge! Liefde gaat door de maag en dat is iemand om van te houden!
Op deze post kun je niet reageren